Wekenlang erger ik me al aan de onverschilligheid van burgers als het gaat om de Eurocrisis. Verder dan zeggen dat het goed fout zit in Europa komt men niet. Niet geheel verwijtbaar overigens. De informatievoorziening is zoals altijd incompleet, gebrekkig en af en toe volslagen leugenachtig. Leugens? Jazeker, we zijn nooit fatsoenlijk voorgelicht over de werkelijke kosten die gemoeid gaan met de reddingsoperaties. Ook de risico's voor Nederland worden angstvallig onder de pet gehouden. Wat we wel te horen krijgen is een brij aan termen die toch geen hond snapt en een preek over de absolute noodzaak. We moeten vooral dom blijven denken dat we geen keus hebben en alles goed komt. Flauwekul. Het komt namelijk niet goed. Hieronder volgt in begrijpbare taal waarom.
Wat Jan Kees en Mark niet vertellen is dat het steunfonds geen tijdelijk iets is. Het is geen simpel fruitmandje die je stuurt naar een patiënt. Het steunfonds zal een permanente instantie zijn, gerund door de Europese Centrale Bank (ECB), die de Euro ten koste van alles in stand moet houden. Ten koste van alles, daar gaat het ook op uitdraaien en sneller dan we denken. (met name als Amerika het huishoudboekje niet snel op orde krijgt)
Neem bijvoorbeeld Griekenland. Dit land kan, dankzij haar junkstatus, geen geld meer lenen op de kapitaalmarkt, behalve tegen een torenhoge rente. De hoogte van de rente geeft aan hoe risicovol een lening aan de Grieken is. In dit geval houdt het zelfs in dat het zeker is, wanneer je aan Griekenland geld leent, het nooit meer terug komt. Terecht, want behalve een torenhoge schuld hebben ze ook een negatief inkomen.
Voor Europa is echter het falen van een lidstaat geen optie. Het Europese financiële systeem is zo verweven dat als een land omvalt er onherroepelijk een domino-effect op zal treden. Dit noemen ze in het nieuws liefkozend "besmettingsgevaar". De Grieken moeten overeind gehouden worden, mede zodat andere lidstaten extra tijd hebben om zich te ontdoen van Grieks schuldpapier. Alles om het tij te keren.
Hier mengt de ECB zich in het spel. Europa heeft, dankzij garantstellingen van haar lidstaten, wel een triple-A status en kan goedkoop geld lenen met een honderd procent garantie dat het terugbetaald wordt. Dat geld wordt vervolgens aan Griekenland geleend tegen een zeer lage rente. Het lijkt op zich redelijk slim, maar uiteindelijk worden alleen financiële instellingen er beter van. Die hoeven geen verlies te nemen op foute investeringen in Griekenland.
Bovendien klopt er meer niet aan het steunfonds. De probleemlanden staan namelijk zelf ook garant voor het fonds en toch heeft het een triple-A rating. Hoe kan dat? Wederom een slimmigheidje in de afspraken van de ECB. In principe staan alle landen garant voor een bepaald percentage van het fonds en beloven dit bedrag met 100% te dekken. In theorie is er met een paar probleem-lidstaten al geen sprake meer van 100% dekking. Om hiervoor te compenseren is er in de afspraken vastgelegd dat in een huidig geval de garantstelling van overige lidstaten automatisch naar 120% gaat. Dit houdt in dat Nederland al 20% meer risico loopt dan verteld is. Maar het is nog erger. Om een domino-effect te voorkomen hoeven landen die zelf ook in zwaar weer verkeren niet altijd garant te staan en geld bij te dragen. Deze mogelijkheid tot opt-out en ontlasting van de PIIGS komt extra op de schouders van de paar landen in de Eurozone, waaronder Nederland, waar het nog wel goed gaat.
Kan dat zomaar? Ja, dat kan. De lidstaten hebben er voor getekend ALTIJD garant te zullen staan voor ALLE toekomstige SCHULDEN van de ECB. Alles om de triple-A status van het fonds en de waarde van de Euro te garanderen. Koste wat het kost. Ten koste van alles. Het komt er in feite op neer dat de schulden van de slechte lidstaten worden omgezet in garantstellingen (lees:schuld) van gezonde lidstaten.
Het maakt daarom ook niet uit dat De Jager en Rutte zich een slordige 85 miljard vergissen in de uitleg van het reddingsplan. Het valt immers toch niet uit te leggen. We zijn de pineut. We zijn een pinautomaat en de ECB drukt op de knopjes. De mogelijkheid tot niet deelnemen is er niet meer, en die komt er ook niet meer. Dankzij de ECB en Europa zitten we met zijn allen in hetzelfde zinkende schuitje.
Prettig Weekend!
Voor de eenvoud heb ik even buiten beschouwing gelaten dat de ECB ook effectief waardeloos schuldpapier aan het opkopen is geweest van onze belastingcenten. Waardeloze troep. Vuilnis. Maar eigenlijk doet het er weinig toe. Het grootste probleem staat hierboven. De ECB is de meest waardeloze kutbank op aarde en wij staan er garant voor.
Breivik. De eenzame wolf of defect schaap?
Vanuit de hele wereld reageert men geschokt op de daden van Anders Behring Breivik. Nog voordat er details bekend waren over de achtergronden en motieven van de dader werd in het nieuws al flink gespeculeerd waar de kogel ditmaal vandaan kwam. Toen bleek dat Breivik geen moslim-extremist was en blond haar en blauwe ogen had, koos men in de analyse voor een veilige optie: Breivik is gewoon een eenzame gestoorde gek met kortsluiting in zijn bovenkamer. Een "lone wolf". Een incidentje.
Met het verschijnen van het Manifest van Breivik bleek al snel dat hij helemaal zo gek nog niet was. Vrij helder geeft hij de beweegredenen en achtergronden van zijn daden weer. Ook de aanslagen zelf blijken minutieus voorbereid en tot in de kleinste details uitgewerkt. Zijn taak, zijn missie, zijn ideologie. Als echte kruisridder zou hij de strijd aangaan tegen het kwaad en was bereid te sterven voor zijn "goede zaak".
Zijn Opus doet religieus aan, en daarmee verschilt zijn Manifest weinig van de erkende "goede boeken". De Bijbel en Koran staan bol van vooroordelen en intolerantie. Ook geweld tegen andersdenkenden wordt niet geschuwd. Als het Breivik puur om het moorden ging had hij eenvoudig een bestaande ideologie uit de kast kunnen pakken. Dat had hem een boel schrijfwerk gescheeld en dan was het voor het publiek ook eenvoudiger geweest om zijn daden vanuit cultuurrelativisme en religieus extremisme te kunnen beredeneren.
Helaas was de haat van Breivik niet zo zwart-wit. De richting waarin onze westerse wereld zich beweegt stond hem niet aan. Net als vele mensen verafschuwt hij de globalisering, de afschaffing van nationale identiteiten en versnippering van de samenleving. Kapitalisme, socialisme, individualisme en consumentisme hebben veel kapotgemaakt de afgelopen decennia. Ze zijn, behalve de drijvende krachten achter de huidige westerse maatschappij, enkel ideologieën en pretenderen, evenals verworpen en "slechte" ideologieën uit het verleden, de beste intenties te hebben. Bovendien dicteert de historie ook dat elke ideologie een nare keerzijde heeft: Ze duldt per definitie geen tegenstand en is uitermate slecht in zelfreflectie. Het is naïef om te denken dat het huidige westerse systeem anders is.
Het onvermogen om in controle te kunnen blijven over zijn eigen leven moet Breivik tot wanhoop hebben gedreven. Wat voor velen een multiculturele globale droom in wording is, was voor hem een vleesgeworden nachtmerrie. Dit gevoel van machteloosheid leeft onder velen in Europa. Met de komst van de Europese Unie en haar toenemende macht worden eenvoudige burgers steeds meer hulpeloze schaapjes. Van echte democratie is al lang geen sprake meer. Een mens rest maar twee keuzes: Slikken of stikken. We worden geleefd.
Breivik zag echter een derde optie. Actie. Met zijn daad wilde hij een statement maken tegen zijn "onderdrukkers". Een glorieuze verzetsdaad, in plaats van lijdzaam toezien hoe zijn visie op een ideale toekomst om zeep werd geholpen. Zijn eigen doorgeschoten ideologie tegen alle andere doorgeschoten ideologieën.
Zijn uiteindelijke daden zijn niet als heldhaftig ontvangen, maar ook niet specifiek als terreur. Een martelaar is hij ook niet geworden. Men kan er weinig mee. Verder dan een gestoorde lafbek met een fanatieke achtergrond komt men niet. Logisch ook, niemand zag dit aankomen en hij past niet in een standaard hokje. Waarom? De wisselende analyses op televisie bieden geen uitkomst. Niemand weet waar de Jihadistische voorvechter van conservatief Westers gedachtegoed vandaan kwam. Daar moeten we het mee doen.
Stiekem weten we het wel, maar niemand durft het te benoemen. Het feit wil dat onze geweldige progressieve Westerse seculiere multiculturele liberale moderne utopische samenleving in staat is gebleken een dodelijke tegenstander op eigen bodem voort te brengen. Een schok voor een ieder die dacht dat dit onmogelijk was in onze superieure Westerse cultuur. Het heeft lang geduurd, toch was het nu zover. Een product die zich actief tegen haar fabrikant keert. Blijft het bij een incident of zijn er dramatische structurele fouten in het ontwerp van onze samenleving geslopen?
Let wel: De kogels kwamen niet van extreemlinks of extreemrechts ditmaal. De kogels kwamen vanuit ons eigen midden.
Om herhaling te voorkomen moeten de taboes van tafel en dialoog met de burger weer centraal staan. Kritisch naar ons eigen systeem kijken is ook een must. Beweegt Europa nog wel in de zelfde richting als haar burgers of wordt de kloof alleen maar groter? Mensen die niet gehoord worden, zijn in staat tot ongehoorde dingen. Gaat de zwijgende meerderheid gedwee mee in alles of slijpen ze in stilte de messen?
Het is te hopen dat Breivik niet het eerste defecte schaap over de dam is. In de regel volgen er meer. Tot die tijd is hij een eenzame wolf. Een incidentje.
Met het verschijnen van het Manifest van Breivik bleek al snel dat hij helemaal zo gek nog niet was. Vrij helder geeft hij de beweegredenen en achtergronden van zijn daden weer. Ook de aanslagen zelf blijken minutieus voorbereid en tot in de kleinste details uitgewerkt. Zijn taak, zijn missie, zijn ideologie. Als echte kruisridder zou hij de strijd aangaan tegen het kwaad en was bereid te sterven voor zijn "goede zaak".
Zijn Opus doet religieus aan, en daarmee verschilt zijn Manifest weinig van de erkende "goede boeken". De Bijbel en Koran staan bol van vooroordelen en intolerantie. Ook geweld tegen andersdenkenden wordt niet geschuwd. Als het Breivik puur om het moorden ging had hij eenvoudig een bestaande ideologie uit de kast kunnen pakken. Dat had hem een boel schrijfwerk gescheeld en dan was het voor het publiek ook eenvoudiger geweest om zijn daden vanuit cultuurrelativisme en religieus extremisme te kunnen beredeneren.
Helaas was de haat van Breivik niet zo zwart-wit. De richting waarin onze westerse wereld zich beweegt stond hem niet aan. Net als vele mensen verafschuwt hij de globalisering, de afschaffing van nationale identiteiten en versnippering van de samenleving. Kapitalisme, socialisme, individualisme en consumentisme hebben veel kapotgemaakt de afgelopen decennia. Ze zijn, behalve de drijvende krachten achter de huidige westerse maatschappij, enkel ideologieën en pretenderen, evenals verworpen en "slechte" ideologieën uit het verleden, de beste intenties te hebben. Bovendien dicteert de historie ook dat elke ideologie een nare keerzijde heeft: Ze duldt per definitie geen tegenstand en is uitermate slecht in zelfreflectie. Het is naïef om te denken dat het huidige westerse systeem anders is.
Het onvermogen om in controle te kunnen blijven over zijn eigen leven moet Breivik tot wanhoop hebben gedreven. Wat voor velen een multiculturele globale droom in wording is, was voor hem een vleesgeworden nachtmerrie. Dit gevoel van machteloosheid leeft onder velen in Europa. Met de komst van de Europese Unie en haar toenemende macht worden eenvoudige burgers steeds meer hulpeloze schaapjes. Van echte democratie is al lang geen sprake meer. Een mens rest maar twee keuzes: Slikken of stikken. We worden geleefd.
Breivik zag echter een derde optie. Actie. Met zijn daad wilde hij een statement maken tegen zijn "onderdrukkers". Een glorieuze verzetsdaad, in plaats van lijdzaam toezien hoe zijn visie op een ideale toekomst om zeep werd geholpen. Zijn eigen doorgeschoten ideologie tegen alle andere doorgeschoten ideologieën.
Zijn uiteindelijke daden zijn niet als heldhaftig ontvangen, maar ook niet specifiek als terreur. Een martelaar is hij ook niet geworden. Men kan er weinig mee. Verder dan een gestoorde lafbek met een fanatieke achtergrond komt men niet. Logisch ook, niemand zag dit aankomen en hij past niet in een standaard hokje. Waarom? De wisselende analyses op televisie bieden geen uitkomst. Niemand weet waar de Jihadistische voorvechter van conservatief Westers gedachtegoed vandaan kwam. Daar moeten we het mee doen.
Stiekem weten we het wel, maar niemand durft het te benoemen. Het feit wil dat onze geweldige progressieve Westerse seculiere multiculturele liberale moderne utopische samenleving in staat is gebleken een dodelijke tegenstander op eigen bodem voort te brengen. Een schok voor een ieder die dacht dat dit onmogelijk was in onze superieure Westerse cultuur. Het heeft lang geduurd, toch was het nu zover. Een product die zich actief tegen haar fabrikant keert. Blijft het bij een incident of zijn er dramatische structurele fouten in het ontwerp van onze samenleving geslopen?
Let wel: De kogels kwamen niet van extreemlinks of extreemrechts ditmaal. De kogels kwamen vanuit ons eigen midden.
Om herhaling te voorkomen moeten de taboes van tafel en dialoog met de burger weer centraal staan. Kritisch naar ons eigen systeem kijken is ook een must. Beweegt Europa nog wel in de zelfde richting als haar burgers of wordt de kloof alleen maar groter? Mensen die niet gehoord worden, zijn in staat tot ongehoorde dingen. Gaat de zwijgende meerderheid gedwee mee in alles of slijpen ze in stilte de messen?
Het is te hopen dat Breivik niet het eerste defecte schaap over de dam is. In de regel volgen er meer. Tot die tijd is hij een eenzame wolf. Een incidentje.
Hoe laat is het? TE laat.
Op het moment dat de overheid de ware aard van zaken gaan ontkennen, is het een goed moment om je oprecht zorgen te gaan maken. Zo ook nu. Er is officieel geen crisisberaad geweest over Italië, terwijl die er wel was. Land na land valt om. Het gespeelde optimisme van politici over een goede afloop van de crisis gelooft ook niemand meer. Je krijgt haast medelijden met de mensen die betaald worden om te liegen tegen de media. Tijdens het steeds frequenter wordende geheim overleg bespreken ze iets wat niemand mag horen. De bodem is bereikt. Het geld is op.
De fantastische constructie van de Europese Centrale Bank om de boel stabiel te houden faalt ook. De bank is niet sterker dan de som der delen. Het zal niet lang duren of ook het noodfonds raakt haar AAA status kwijt. Niemand zal genoeg geld hebben om hen een Bailout te verstrekken. Daarmee is het eind van de Eurozone in zicht. Europese eenheid is daarna eindelijk bereikt. Armoede.
Ten westen van ons, aan de andere kant van de Oceaan, probeert Amerika ook krampachtig het financiële systeem te redden. De enige oplossing die ze tot dusver hebben kunnen vinden is identiek aan de Europese oplossing: Proberen de boel zolang mogelijk te rekken. Ten oosten van ons gaat het net zo slecht. De Chinese markt, een grote luchtbel, valt of staat bij ons vermogen om te consumeren. Overal is de rek uit.
Op de beurzen wordt alles al zichtbaar. Financiële instellingen gaan al weken onderuit. Alles is in de uitverkoop en kopers zijn niet te vinden. Gaten in het systeem worden nu overal kunstmatig gedicht. In Amerika worden pensioengelden gebruikt om de begroting kloppend te krijgen. In Europa koopt de ECB massaal waardeloos schuldpapier in. Alles is zo lek als een mandje.
Het worden spannende weken. De deadline komt in zicht. Amerika en Europa hebben de eindsprint ingezet. Ik ben benieuwd wie als eerste over de eindstreep komt. Een ding is wel duidelijk. Wie er ook wint, we zullen allemaal verliezer zijn.
De fantastische constructie van de Europese Centrale Bank om de boel stabiel te houden faalt ook. De bank is niet sterker dan de som der delen. Het zal niet lang duren of ook het noodfonds raakt haar AAA status kwijt. Niemand zal genoeg geld hebben om hen een Bailout te verstrekken. Daarmee is het eind van de Eurozone in zicht. Europese eenheid is daarna eindelijk bereikt. Armoede.
Ten westen van ons, aan de andere kant van de Oceaan, probeert Amerika ook krampachtig het financiële systeem te redden. De enige oplossing die ze tot dusver hebben kunnen vinden is identiek aan de Europese oplossing: Proberen de boel zolang mogelijk te rekken. Ten oosten van ons gaat het net zo slecht. De Chinese markt, een grote luchtbel, valt of staat bij ons vermogen om te consumeren. Overal is de rek uit.
Op de beurzen wordt alles al zichtbaar. Financiële instellingen gaan al weken onderuit. Alles is in de uitverkoop en kopers zijn niet te vinden. Gaten in het systeem worden nu overal kunstmatig gedicht. In Amerika worden pensioengelden gebruikt om de begroting kloppend te krijgen. In Europa koopt de ECB massaal waardeloos schuldpapier in. Alles is zo lek als een mandje.
Het worden spannende weken. De deadline komt in zicht. Amerika en Europa hebben de eindsprint ingezet. Ik ben benieuwd wie als eerste over de eindstreep komt. Een ding is wel duidelijk. Wie er ook wint, we zullen allemaal verliezer zijn.
Schola Europaea - Attack of the clones.
Eurofiele eurocraatjes houden niet erg van kritiek. Over verkwisting willen ze niets horen. Burgers in lidstaten moeten niet zeuren. Het gaat immers altijd maar om een fractie van de EU begroting. Alle vergoedingen en extraatjes vinden ze in Brussel meer dan terecht. De opmerking dat veel mensen ze een elitaire roversbende vinden, wuiven ze met gemak weg. De burger ziet volgens hen het grote plaatje niet. Ze doen dit werk immers ook niet voor de lol of eigen gewin. Ze zitten er allemaal puur voor ons aller welzijn. Een groot sterk Europa gaat ons allemaal enorme welvaart bezorgen en zo'n geweldig project mag best wat kosten. Nog sterker zelfs; het mag zoveel kosten als nodig. Het is het waard.
Europese Retoriek
Vroeger wist men het al: 'Wiens brood men eet, diens woord men spreekt'. Je kan je gaan afvragen of de hoge vergoedingen niet hebben geleid tot een absoluut onvermogen tot zelfreflectie. "Nikkelen" Neelie Kroes, die flink uithaalde naar Jan Kees de Jager, harkt, ongehinderd door een Balkenendenorm, een slordige 250.000 euro per jaar binnen als Eurocommissaris. Evenals haar collegae is ze uitermate Pro-Europees. Uiteraard niet omdat het goed betaalt, maar omdat de Europese droom de moeite waard is. Van graaien willen commissarissen niets horen, en dat is ook ab-so-luut niet wat ze doen. Dergelijke bedragen zijn immers vastgesteld door Europa, en dat maakt het per definitie een democratisch verantwoord salaris. Europese retoriek; geen speld tussen te krijgen.
Kloontjes
Behalve de hoge salarissen en vergoedingen heeft Europa nog iets verzonnen om meer Eurofiele apologeten te kweken. Een heuse Europese kraamkamer, met de hippe naam Schola Europaea. Daar wordt een legertje Monnet-monstertjes gedrild om in de toekomst het Europees gedachtegoed uit te gaan dragen. Elke Eurokidfabriek is gestoeld op de volgende grondgedachte:
'Educated side by side, untroubled from infancy by divisive prejudices, acquainted with all that is great and good in the different cultures, it will be borne in upon them as they mature that they belong together. Without ceasing to look to their own lands with love and pride, they will become in mind Europeans, schooled and ready to complete and consolidate the work of their fathers before them, to bring into being a united and thriving Europe.' -Jean Monnet 1953
Elitair
Op dit moment is er al capaciteit om 22.000 van deze kloontjes te hersenspoelen. Uiteraard is een dergelijke school enkel toegankelijk voor de kinderen van de politieke elite. De kosten rusten, geheel in de lijn van de verwachting, op de schouders van Europese burgers. Een slordige 250 miljoen per jaar gaat er vanuit de EU naar vijftien van deze instituten, en is slechts 60% van de kosten van het onderwijs. De andere 40% betalen de lidstaten waar de scholen staan en de ouders. Kinderen die ver van de school af wonen worden netjes met een bus gehaald en gebracht. Alleen het beste is goed genoeg voor de Eurocraten. De Europese commissie zal kritiek op dit elitaire systeem wel weer afdoen als gezeik in de marge. Het gaat toch immers maar om een paar procentjes van de totale begroting.
Eurosceptici
Europa werkt scepsis zelf in de hand. Terwijl in Nederland burgers de eindjes nauwelijks aan elkaar kunnen knopen en de kosten voor onderwijs alleen maar stijgen, betalen we wel collectief de schimmige scholing van de kinderen van Europese Politici. Van Europa mogen we niet kritisch zijn, want kritisch zijn (lees: sceptisch zijn) is de bron van al het kwaad in de wereld. Gelukkig geloven steeds minder mensen in de fabels en retoriek van Brussel. Hoe eerder de Europese Unie en haar kloonproject de prullenbak in verdwijnen, hoe beter.
Europese Retoriek
Vroeger wist men het al: 'Wiens brood men eet, diens woord men spreekt'. Je kan je gaan afvragen of de hoge vergoedingen niet hebben geleid tot een absoluut onvermogen tot zelfreflectie. "Nikkelen" Neelie Kroes, die flink uithaalde naar Jan Kees de Jager, harkt, ongehinderd door een Balkenendenorm, een slordige 250.000 euro per jaar binnen als Eurocommissaris. Evenals haar collegae is ze uitermate Pro-Europees. Uiteraard niet omdat het goed betaalt, maar omdat de Europese droom de moeite waard is. Van graaien willen commissarissen niets horen, en dat is ook ab-so-luut niet wat ze doen. Dergelijke bedragen zijn immers vastgesteld door Europa, en dat maakt het per definitie een democratisch verantwoord salaris. Europese retoriek; geen speld tussen te krijgen.
Kloontjes
Behalve de hoge salarissen en vergoedingen heeft Europa nog iets verzonnen om meer Eurofiele apologeten te kweken. Een heuse Europese kraamkamer, met de hippe naam Schola Europaea. Daar wordt een legertje Monnet-monstertjes gedrild om in de toekomst het Europees gedachtegoed uit te gaan dragen. Elke Eurokidfabriek is gestoeld op de volgende grondgedachte:
'Educated side by side, untroubled from infancy by divisive prejudices, acquainted with all that is great and good in the different cultures, it will be borne in upon them as they mature that they belong together. Without ceasing to look to their own lands with love and pride, they will become in mind Europeans, schooled and ready to complete and consolidate the work of their fathers before them, to bring into being a united and thriving Europe.' -Jean Monnet 1953
Elitair
Op dit moment is er al capaciteit om 22.000 van deze kloontjes te hersenspoelen. Uiteraard is een dergelijke school enkel toegankelijk voor de kinderen van de politieke elite. De kosten rusten, geheel in de lijn van de verwachting, op de schouders van Europese burgers. Een slordige 250 miljoen per jaar gaat er vanuit de EU naar vijftien van deze instituten, en is slechts 60% van de kosten van het onderwijs. De andere 40% betalen de lidstaten waar de scholen staan en de ouders. Kinderen die ver van de school af wonen worden netjes met een bus gehaald en gebracht. Alleen het beste is goed genoeg voor de Eurocraten. De Europese commissie zal kritiek op dit elitaire systeem wel weer afdoen als gezeik in de marge. Het gaat toch immers maar om een paar procentjes van de totale begroting.
Eurosceptici
Europa werkt scepsis zelf in de hand. Terwijl in Nederland burgers de eindjes nauwelijks aan elkaar kunnen knopen en de kosten voor onderwijs alleen maar stijgen, betalen we wel collectief de schimmige scholing van de kinderen van Europese Politici. Van Europa mogen we niet kritisch zijn, want kritisch zijn (lees: sceptisch zijn) is de bron van al het kwaad in de wereld. Gelukkig geloven steeds minder mensen in de fabels en retoriek van Brussel. Hoe eerder de Europese Unie en haar kloonproject de prullenbak in verdwijnen, hoe beter.
Een Nieuwe Tijd Breekt Aan: Bruin 1
Het huidige kabinet Bruin 1 noemen heb ik nooit gedaan. Mensen die het wel deden vond ik altijd kortzichtig. Het was immers slechts een minderheidskabinet met gedoogsteun. CDA en VVD meteen afschrijven als extreem-rechts leek me vrij voorbarig. Zij konden er ook niets aan doen dat Wilders gebruik maakte van NSB symbolen. Daarbij kwam ook nog dat Wilders wel heel erg uitgesproken pro-Israel is. De ingrediënten voor een flinke Godwin leken niet echt aanwezig.
Het land moet wel geregeerd worden en deze coalitie leek te kunnen werken. Een minderheidskabinet leek me ook een goede afwisseling. Meer democratie. In de praktijk blijkt ook veelvuldig dat er nu meer overleg plaatsvindt in de kamer en ook de oppositie vaker gehoord wordt. De PVV roeptoeterde rustig verder in de media, maar met weinig gevolg. Populistisch gezeik, maar niet echt een reden om te vrezen voor een derde wereldoorlog. Nog steeds geen reden voor Bruin I.
Leitkultur
De speech van Maxime Verhagen maakte daar echter een abrupt einde aan. "VolksPartei" en "Leitkultur" bleven lang in mijn hoofd nagalmen. Het zal toch godverdomme niet waar zijn. Toch Bruin I. Hierover later meer. Natuurlijk is het geen Bruin I zonder deelname van VVD. Voor een nieuw regime met bruine hemdjes moeten wel alle spelers binnen een nieuw rechts bestel passen.
Historie
In de jaren dertig was de NSB redelijk actief in Nederland. Armoede en werkloosheid teisterden het land. De kloof tussen arm en rijk was groter dan ooit. De strijd was helder en propaganda duidelijk. Men moest vechten tegen het Joods-Engelse grootkapitaal. Kapitalisme was de grote gemeenschappelijke verdeler en vijand. Een appel werd gedaan op de Nederlandse arbeider en de nationalisten. Onder Mussert zou het land weer trots en welvarend worden. Een land voor het volk.
Die geschiedenis gaat nu niet helemaal meer op. Toch zitten we op de rand van een depressie en is er minstens zoveel ontevredenheid. Ook nu hebben we een rechts kabinet. De zaken die voor mij voorheen geen steek hielden worden nu duidelijker. Het is dezelfde boodschap, maar met een andere vijand. Joods-kapitalisme op de schuld geven is geen optie meer. De PVV is pro-Joods en de VVD juicht kapitalisme toe. Bovendien leeft antisemitisme amper onder de bevolking. Zeggen dat de Jood het gedaan heeft zet geen zoden meer aan de dijk. De Nederlander is opgevoed om te weten dat je op deze bevolkingsgroep geen kritiek mag hebben. Nooit.
Islam
Een bevolkingsgroep die wel openlijk kritiek op Joden heeft zijn aanhangers van de Islam. Volgens dat geloof mag je rustig een Jood vermoorden en Allah zal je rijkelijk belonen. Die bevolkingsgroep is aardig in het nieuws met geweldplegingen tegen de autochtone bevolking en schuwt dis-respect voor onze normen en waarden niet. Ze zijn de nieuwe buitenbeentjes, de mensen die niet meedoen. Een doorn in het oog van zowel VVD als PVV. Het zijn geen volwaardige deelnemers aan de samenleving en ze brengen welvaart schade toe, mede door de kosten die het integreren met zich meebrengt.
Onbehagen
Er is met het failliet verklaren van de multiculturele samenleving aan tolerantie ook een einde gekomen. We zullen ze nu wel eens een lesje leren. Toch had ik niet verwacht dat het CDA daar ook in mee zou gaan. Ze stelden zich altijd op als een partij die wel met Wilders was, maar ook tegen. Naastenliefde, de andere wang toekeren etc. was hun boodschap. Dacht ik. Totdat Maxime kwam met zijn legendarische toespraak en uitleg. Maxime maakt nu van het CDA weer een Volkspartij. Een partij met Joods-Christelijke wortels en een eigen historische identiteit ziet weldra het daglicht. Gelet op de historie hebben zowel de Joden als Christenen weinig op met de Islam.
Toch gaat Maxime niet zover in het benoemen. Hij spreekt niet van haat tegen andere rassen, culturen en geloven. Liever praat hij over de liefde voor eigen waarden, volk en vaderland, en een christelijk gedachtegoed met het gezin als hoeksteen van de samenleving. Deze teksten zijn echter eerder gebruikt door een andere Nederlandse politieke partij, namelijk de NSB. In een propagandafilmpje uit de jaren 30 wordt praktisch het hele nieuwe idee van Maxime netjes uit de doeken gedaan. FILMPJE
Bruin 1
Ik vrees dat ik met deze wijsheid ook moet bekennen dat deze coalitie nu officieel Bruin te noemen is. Toch eindigt het niet in een holocaust of iets dergelijks, geen van de coalitie heeft de jood als zondebokje op het menu. Het kabinet heeft alles in een nieuw jasje gegoten: "Der Islam hat es getan". Ook gaan we nog steeds rap richting een groot Europa, vol van trotse nationalistische Europeanen. Het Vierde Rijk. De superstaat van Europees kapitalisme. Overal in Europa wordt het zichtbaar. Zelfs Wilders kan er niets tegen doen. Ook hij is niets meer dan een strontpopje die door Europa wordt getolereerd om het hogere doel te bereiken. Misschien houdt het bij Europa niet eens op. Naar wie de bazen van Europa luisteren weet ik niet. Wel weet ik dat de burger maar een minuscuul dingetje is geworden de afgelopen decennia.
Kopieergedrag is altijd standaard geweest in de geschiedenis. Hitler, Napoleon, Caesar, Lenin, Stalin, Mao en vele anderen hebben altijd geprobeerd het oude idee voor wereldheerschappij te verbeteren. Met oorlog is het nooit gelukt. Nieuwe leiders, ook Europese, zullen ook streven naar een nieuwe wereldorde. Op een eigen manier. Innovatief. Iets waar men ook in Brussel openlijk voor uitkomt. De grondwet ligt er al. Het is nu een kwestie van lidstaten en alle burgers er warm voor te maken. We hebben eenheid nodig. Het enige dat ontbreekt is een nieuwe "common enemy", maar die is in de maak.
Het land moet wel geregeerd worden en deze coalitie leek te kunnen werken. Een minderheidskabinet leek me ook een goede afwisseling. Meer democratie. In de praktijk blijkt ook veelvuldig dat er nu meer overleg plaatsvindt in de kamer en ook de oppositie vaker gehoord wordt. De PVV roeptoeterde rustig verder in de media, maar met weinig gevolg. Populistisch gezeik, maar niet echt een reden om te vrezen voor een derde wereldoorlog. Nog steeds geen reden voor Bruin I.
Leitkultur
De speech van Maxime Verhagen maakte daar echter een abrupt einde aan. "VolksPartei" en "Leitkultur" bleven lang in mijn hoofd nagalmen. Het zal toch godverdomme niet waar zijn. Toch Bruin I. Hierover later meer. Natuurlijk is het geen Bruin I zonder deelname van VVD. Voor een nieuw regime met bruine hemdjes moeten wel alle spelers binnen een nieuw rechts bestel passen.
Historie
In de jaren dertig was de NSB redelijk actief in Nederland. Armoede en werkloosheid teisterden het land. De kloof tussen arm en rijk was groter dan ooit. De strijd was helder en propaganda duidelijk. Men moest vechten tegen het Joods-Engelse grootkapitaal. Kapitalisme was de grote gemeenschappelijke verdeler en vijand. Een appel werd gedaan op de Nederlandse arbeider en de nationalisten. Onder Mussert zou het land weer trots en welvarend worden. Een land voor het volk.
Die geschiedenis gaat nu niet helemaal meer op. Toch zitten we op de rand van een depressie en is er minstens zoveel ontevredenheid. Ook nu hebben we een rechts kabinet. De zaken die voor mij voorheen geen steek hielden worden nu duidelijker. Het is dezelfde boodschap, maar met een andere vijand. Joods-kapitalisme op de schuld geven is geen optie meer. De PVV is pro-Joods en de VVD juicht kapitalisme toe. Bovendien leeft antisemitisme amper onder de bevolking. Zeggen dat de Jood het gedaan heeft zet geen zoden meer aan de dijk. De Nederlander is opgevoed om te weten dat je op deze bevolkingsgroep geen kritiek mag hebben. Nooit.
Islam
Een bevolkingsgroep die wel openlijk kritiek op Joden heeft zijn aanhangers van de Islam. Volgens dat geloof mag je rustig een Jood vermoorden en Allah zal je rijkelijk belonen. Die bevolkingsgroep is aardig in het nieuws met geweldplegingen tegen de autochtone bevolking en schuwt dis-respect voor onze normen en waarden niet. Ze zijn de nieuwe buitenbeentjes, de mensen die niet meedoen. Een doorn in het oog van zowel VVD als PVV. Het zijn geen volwaardige deelnemers aan de samenleving en ze brengen welvaart schade toe, mede door de kosten die het integreren met zich meebrengt.
Onbehagen
Er is met het failliet verklaren van de multiculturele samenleving aan tolerantie ook een einde gekomen. We zullen ze nu wel eens een lesje leren. Toch had ik niet verwacht dat het CDA daar ook in mee zou gaan. Ze stelden zich altijd op als een partij die wel met Wilders was, maar ook tegen. Naastenliefde, de andere wang toekeren etc. was hun boodschap. Dacht ik. Totdat Maxime kwam met zijn legendarische toespraak en uitleg. Maxime maakt nu van het CDA weer een Volkspartij. Een partij met Joods-Christelijke wortels en een eigen historische identiteit ziet weldra het daglicht. Gelet op de historie hebben zowel de Joden als Christenen weinig op met de Islam.
Toch gaat Maxime niet zover in het benoemen. Hij spreekt niet van haat tegen andere rassen, culturen en geloven. Liever praat hij over de liefde voor eigen waarden, volk en vaderland, en een christelijk gedachtegoed met het gezin als hoeksteen van de samenleving. Deze teksten zijn echter eerder gebruikt door een andere Nederlandse politieke partij, namelijk de NSB. In een propagandafilmpje uit de jaren 30 wordt praktisch het hele nieuwe idee van Maxime netjes uit de doeken gedaan. FILMPJE
Bruin 1
Ik vrees dat ik met deze wijsheid ook moet bekennen dat deze coalitie nu officieel Bruin te noemen is. Toch eindigt het niet in een holocaust of iets dergelijks, geen van de coalitie heeft de jood als zondebokje op het menu. Het kabinet heeft alles in een nieuw jasje gegoten: "Der Islam hat es getan". Ook gaan we nog steeds rap richting een groot Europa, vol van trotse nationalistische Europeanen. Het Vierde Rijk. De superstaat van Europees kapitalisme. Overal in Europa wordt het zichtbaar. Zelfs Wilders kan er niets tegen doen. Ook hij is niets meer dan een strontpopje die door Europa wordt getolereerd om het hogere doel te bereiken. Misschien houdt het bij Europa niet eens op. Naar wie de bazen van Europa luisteren weet ik niet. Wel weet ik dat de burger maar een minuscuul dingetje is geworden de afgelopen decennia.
Kopieergedrag is altijd standaard geweest in de geschiedenis. Hitler, Napoleon, Caesar, Lenin, Stalin, Mao en vele anderen hebben altijd geprobeerd het oude idee voor wereldheerschappij te verbeteren. Met oorlog is het nooit gelukt. Nieuwe leiders, ook Europese, zullen ook streven naar een nieuwe wereldorde. Op een eigen manier. Innovatief. Iets waar men ook in Brussel openlijk voor uitkomt. De grondwet ligt er al. Het is nu een kwestie van lidstaten en alle burgers er warm voor te maken. We hebben eenheid nodig. Het enige dat ontbreekt is een nieuwe "common enemy", maar die is in de maak.
De Vergrijnzing van de Samenleving - Opkomst van het Cynisme
"Na het zuur komt het zoet", sprak Jan Peter Balkenende kordaat. Jaren geleden. Of het pakketje zoet verkeerd geadresseerd is geweest of onvoldoende gefrankeerd, zullen we nooit weten. Het is in ieder geval nooit bij het volk aangekomen. Het enige dat de burger in het verleden heeft mogen ontvangen waren smakeloze sigaartjes uit eigen doos; een Zalmsnoepje en een pakketje Euromuntdrop. Twee kleine zoetjes in een zee van azijn.
OnVerhagen
Terwijl het volk haar hoofd boven water probeert te houden, ontpoldert de overheid rustig verder, doof voor kritiek. De multiculturele samenleving is officieel mislukt en dat komt de overheid goed uit. Het geld dat nu niet meer naar integratie hoeft kan nu mooi worden besteed om de Europese utopie en de banken te redden. De burger blijft zitten met een lege portemonnee in een geflopte samenleving. Culturele identiteit hebben we ook al niet meer. Probeer je te midden van deze chaos nog wel de Nederlandse vlag te hijsen, dan word je weggezet als nationalistische populist en xenofoob.
Maxime Verhagen omschrijft dit ontheemd-in-eigen-land-zijn-gevoel als "onbehagen". We moeten terug naar onze Joods-christelijke traditie, dan wordt alles beter. Zo deugdelijk is dit erfgoed echter allang niet meer. Het Christendom heeft zich ontpopt als een pedofielenvereniging en het Jodendom heeft , na de stichting van de staat Israël, haar eigen xenofoob karakter laten zien. Toch is niet alles verloren gegaan. De samenleving heeft onlangs een, in de moderne Joodse kringen in onbruik geraakte, traditie opgepikt met veel succes; Zelfspot. Lachen om je eigen trieste lot en grinnikend ten onder gaan.
Zesjescultuur
De zesjescultuur waar de regering zo graag vanaf wil, is een gevolg van dit cynisme. Docenten die voor de klas staan, bleken zelf niet eens meer in staat om een simpele rekentoets te halen. Sommige behaalde diploma's zijn ineens, dankzij jarenlang mismanagement in het onderwijs, achteraf niets waard. Heb je wel een geldig diploma dan is er tegenwoordig nergens meer een vast contract te vinden. Zekerheid is verdwenen. In het ergste geval is er niet eens een baan voorhanden. Daar sta je dan met je goeie gedrag. Een diploma vol met tienen en een torenhoge studieschuld. Op de achtergrond roept de overheid dat jongeren teveel schulden maken. Veel anders dan grijnzen kan een mens niet om zoveel domheid.
Voor de gelukkigen die wel een baan weten te bemachtigen zitten een eigen huis en pensioen er, dankzij de vergrijzing, ook al niet meer in. Werken tot je dood neervalt is blijkbaar hetgeen de overheid bedoelde met "de schouders eronder". Een "eigen" veel te dure huurwoning is de enige optie, maar zelfs dit is onzeker.
Babyboomers
Uiteraard moeten we wel onverwijld blijven betalen voor de babyboomers; "de generatie aan wie we alles te danken hebben". De generatie die alles in eigen zak stak, nadat hun ouders krom hadden gestaan tijdens de wederopbouw. De generatie van luie betweters. De xenofiele generatie met hun Europa-projectje. De generatie die het goed vond om alle publieke middelen in de uitverkoop te gooien voor eigen gewin. De ondankbare generatie van afbrekers.
Muppetisme
Als Waldorf en Statler zit de babyboom generatie aan het roer. Varend over de zure zee in hun luxe jachtjes, klagen de polder-nepotistjes gemoedelijk over de gevaren van de onverantwoordelijke nieuwe generatie die haar plichten niet kent. In hun ogen zijn we verworden tot een onnadenkende groep die enkel populisten volgt. Het is een komisch mysterie. Je kan als drenkeling niet anders dan nog cynischer worden en blijven watertrappelen. Een reddingboei wordt toch niet toegeworpen. Ons maakt het niet meer uit. Wij zullen het laatste lachen.
De cynische generatie weet namelijk iets wat de babyboomers niet weten. Cynisme slaat namelijk nooit om in extremisme en fascisme, hoe hard men ook moord en brand roept. De cynische grijns kan enkel omslaan in een grimas die gepaard gaat met anarchisme en revolutie. De echte verdeeldheid gaat allang niet meer over links of rechts, geloven en rassen, maar is een strijd der klassen.
OnVerhagen
Terwijl het volk haar hoofd boven water probeert te houden, ontpoldert de overheid rustig verder, doof voor kritiek. De multiculturele samenleving is officieel mislukt en dat komt de overheid goed uit. Het geld dat nu niet meer naar integratie hoeft kan nu mooi worden besteed om de Europese utopie en de banken te redden. De burger blijft zitten met een lege portemonnee in een geflopte samenleving. Culturele identiteit hebben we ook al niet meer. Probeer je te midden van deze chaos nog wel de Nederlandse vlag te hijsen, dan word je weggezet als nationalistische populist en xenofoob.
Maxime Verhagen omschrijft dit ontheemd-in-eigen-land-zijn-gevoel als "onbehagen". We moeten terug naar onze Joods-christelijke traditie, dan wordt alles beter. Zo deugdelijk is dit erfgoed echter allang niet meer. Het Christendom heeft zich ontpopt als een pedofielenvereniging en het Jodendom heeft , na de stichting van de staat Israël, haar eigen xenofoob karakter laten zien. Toch is niet alles verloren gegaan. De samenleving heeft onlangs een, in de moderne Joodse kringen in onbruik geraakte, traditie opgepikt met veel succes; Zelfspot. Lachen om je eigen trieste lot en grinnikend ten onder gaan.
Zesjescultuur
De zesjescultuur waar de regering zo graag vanaf wil, is een gevolg van dit cynisme. Docenten die voor de klas staan, bleken zelf niet eens meer in staat om een simpele rekentoets te halen. Sommige behaalde diploma's zijn ineens, dankzij jarenlang mismanagement in het onderwijs, achteraf niets waard. Heb je wel een geldig diploma dan is er tegenwoordig nergens meer een vast contract te vinden. Zekerheid is verdwenen. In het ergste geval is er niet eens een baan voorhanden. Daar sta je dan met je goeie gedrag. Een diploma vol met tienen en een torenhoge studieschuld. Op de achtergrond roept de overheid dat jongeren teveel schulden maken. Veel anders dan grijnzen kan een mens niet om zoveel domheid.
Voor de gelukkigen die wel een baan weten te bemachtigen zitten een eigen huis en pensioen er, dankzij de vergrijzing, ook al niet meer in. Werken tot je dood neervalt is blijkbaar hetgeen de overheid bedoelde met "de schouders eronder". Een "eigen" veel te dure huurwoning is de enige optie, maar zelfs dit is onzeker.
Babyboomers
Uiteraard moeten we wel onverwijld blijven betalen voor de babyboomers; "de generatie aan wie we alles te danken hebben". De generatie die alles in eigen zak stak, nadat hun ouders krom hadden gestaan tijdens de wederopbouw. De generatie van luie betweters. De xenofiele generatie met hun Europa-projectje. De generatie die het goed vond om alle publieke middelen in de uitverkoop te gooien voor eigen gewin. De ondankbare generatie van afbrekers.
Muppetisme
Als Waldorf en Statler zit de babyboom generatie aan het roer. Varend over de zure zee in hun luxe jachtjes, klagen de polder-nepotistjes gemoedelijk over de gevaren van de onverantwoordelijke nieuwe generatie die haar plichten niet kent. In hun ogen zijn we verworden tot een onnadenkende groep die enkel populisten volgt. Het is een komisch mysterie. Je kan als drenkeling niet anders dan nog cynischer worden en blijven watertrappelen. Een reddingboei wordt toch niet toegeworpen. Ons maakt het niet meer uit. Wij zullen het laatste lachen.
De cynische generatie weet namelijk iets wat de babyboomers niet weten. Cynisme slaat namelijk nooit om in extremisme en fascisme, hoe hard men ook moord en brand roept. De cynische grijns kan enkel omslaan in een grimas die gepaard gaat met anarchisme en revolutie. De echte verdeeldheid gaat allang niet meer over links of rechts, geloven en rassen, maar is een strijd der klassen.
De Sociale Zeepbel #RT
Google+ komt eraan. De wereld wordt nog socialer. Hyves, LinkedIn, Facebook en Twitter. Iedereen heeft wel een accountje. De grote vraag blijft altijd wat de marktwaarde is van een dergelijk product. Investeerders springen gretig bovenop nieuwe internet-hypes. Maar is het niet gewoon een volgende internetbubble?
De marktwaardes worden bepaald aan het bereik en het aantal gebruikers van een dienst. Het is bijna onmogelijk om te meten of deze klanten ook daadwerkelijk iets kopen. Bovendien heeft een dienst als Twitter praktisch helemaal geen manier om geld te verdienen met het platform. Een bron van inkomsten kan reclame zijn, maar de praktijk leert dat gebruikers een sociale site de rug toekeren op het moment dat ze worden doodgegooid met reclame. Dit is ook onder andere het geval bij de site Dumpert.nl
Hyves
Hyves, lange tijd de grootste sociale netwerksite van Nederland, is al lang uit de gratie bij het publiek. Waar Techcrunch Hyves nog waardeerde op een slordige 210 miljoen euro, betaalde de Telegraaf Media Groep iets van 40 miljoen voor het bedrijf. Dat is al een flinke waardevermindering van grofweg 80%.
MySpace
Het veel oudere broertje van Hyves is MySpace. MySpace werd onlangs verkocht voor een magere 35 miljoen, terwijl de geschatte marktwaarde in het verleden maar liefst 12 miljard was. Dat is een waardevermindering van meer dan 99.9 procent. In principe moet dit niet mogelijk zijn met een deugdelijk product.
Overwaardering
Uiteraard zijn het nooit echte waardeverminderingen geweest, maar over-waarderingen. Eigenlijk zijn de sociale sites niet meer waard dan dat de gek ervoor geeft. In de virtuele wereld zijn waardes min of meer ook virtueel geworden. Naar omzetten wordt niet gekeken, meer naar imago. Het nadeel is wel dat er met echt geld op gespeculeerd wordt en als de bubbel barst er miljarden verdampen en vele andere sectoren kunnen worden meegesleurd.
Twitter
Twitter is in korte tijd praktisch het populairste sociale netwerk op aarde geworden. De geschatte marktwaarde is gigantisch, 10 miljard. Het is onduidelijk waar deze waardering vandaan komt. Het bedrijf genereert praktisch geen inkomsten en leed vorig jaar zelfs verlies. Bovendien is het slechts een uit de kluiten gewassen gratis SMS dienst. Leuk voor het publiek, maar slecht zakendoen. Het is meer een openbaar park, waar mensen heengaan voor vertier. Zodra iemand er een hek omheen zet en entree gaat vragen, zoeken de mensen wel een ander park op. De consument consumeert nu eenmaal het liefst voor niets.
Facebook
Facebook is hetzelfde. Met een geschatte waarde van 50 miljard de allergrootste speler op de markt. Maar ook hier wordt relatief weinig verdiend. Het enige dat Facebook zou kunnen verkopen is een enorm klantenbestand. Deze klanten zijn echter vrij om Facebook de rug toe te keren. Dit is in het verleden telkenmale gebleken als Facebook probeerde munt te slaan uit persoonlijke data. LinkedIn is beter in het verhandelen van data, maar heeft maar een marktwaarde van een schamele 4 miljard.
Google+
Google+ is de volgende die zich aandient. Moederbedrijf Google, marktwaarde 160 miljard, doet weer eens een gooi naar een succesje. Of het gaat lukken is nog de vraag en wat het product waard gaat zijn is helemaal een mysterie, maar iedereen is wederom enthousiast.
Herwaardering
Passen we het MySpace voorbeeld toe op bovenstaande bedrijven blijft er weinig van waarde over. Waarschijnlijk amper genoeg om het personeel van te betalen en de servers van te laten draaien. Zolang ze nog een hype zijn kunnen ze blijven bestaan. Wat gebeurt er als ze MySpace achterna gaan? Google zou niet verder komen dan een krappe 400 miljoen i.p.v. 160 miljard. De TMG zal ontdekken dat Hyves maar 1.2 miljoen waard is en bijna 40 miljoen teveel betaald heeft. Hetzelfde geldt voor Twitter, LinkedIn en Facebook.
World Online
De sociale media vertegenwoordigt een online samenleving, een World Online. De World Online van Nina bleek ook alleen maar lucht te zijn. Als de nieuwe media door de mand valt zullen zij ook een waardevermindering zien van 99.9% net als MySpace.
Toch heb ik weinig medelijden met de beleggers. Speculeren is nu eenmaal gokken.
Na iedere boom komt een bust, en business is booming.
De marktwaardes worden bepaald aan het bereik en het aantal gebruikers van een dienst. Het is bijna onmogelijk om te meten of deze klanten ook daadwerkelijk iets kopen. Bovendien heeft een dienst als Twitter praktisch helemaal geen manier om geld te verdienen met het platform. Een bron van inkomsten kan reclame zijn, maar de praktijk leert dat gebruikers een sociale site de rug toekeren op het moment dat ze worden doodgegooid met reclame. Dit is ook onder andere het geval bij de site Dumpert.nl
Hyves
Hyves, lange tijd de grootste sociale netwerksite van Nederland, is al lang uit de gratie bij het publiek. Waar Techcrunch Hyves nog waardeerde op een slordige 210 miljoen euro, betaalde de Telegraaf Media Groep iets van 40 miljoen voor het bedrijf. Dat is al een flinke waardevermindering van grofweg 80%.
MySpace
Het veel oudere broertje van Hyves is MySpace. MySpace werd onlangs verkocht voor een magere 35 miljoen, terwijl de geschatte marktwaarde in het verleden maar liefst 12 miljard was. Dat is een waardevermindering van meer dan 99.9 procent. In principe moet dit niet mogelijk zijn met een deugdelijk product.
Overwaardering
Uiteraard zijn het nooit echte waardeverminderingen geweest, maar over-waarderingen. Eigenlijk zijn de sociale sites niet meer waard dan dat de gek ervoor geeft. In de virtuele wereld zijn waardes min of meer ook virtueel geworden. Naar omzetten wordt niet gekeken, meer naar imago. Het nadeel is wel dat er met echt geld op gespeculeerd wordt en als de bubbel barst er miljarden verdampen en vele andere sectoren kunnen worden meegesleurd.
Twitter is in korte tijd praktisch het populairste sociale netwerk op aarde geworden. De geschatte marktwaarde is gigantisch, 10 miljard. Het is onduidelijk waar deze waardering vandaan komt. Het bedrijf genereert praktisch geen inkomsten en leed vorig jaar zelfs verlies. Bovendien is het slechts een uit de kluiten gewassen gratis SMS dienst. Leuk voor het publiek, maar slecht zakendoen. Het is meer een openbaar park, waar mensen heengaan voor vertier. Zodra iemand er een hek omheen zet en entree gaat vragen, zoeken de mensen wel een ander park op. De consument consumeert nu eenmaal het liefst voor niets.
Facebook is hetzelfde. Met een geschatte waarde van 50 miljard de allergrootste speler op de markt. Maar ook hier wordt relatief weinig verdiend. Het enige dat Facebook zou kunnen verkopen is een enorm klantenbestand. Deze klanten zijn echter vrij om Facebook de rug toe te keren. Dit is in het verleden telkenmale gebleken als Facebook probeerde munt te slaan uit persoonlijke data. LinkedIn is beter in het verhandelen van data, maar heeft maar een marktwaarde van een schamele 4 miljard.
Google+
Google+ is de volgende die zich aandient. Moederbedrijf Google, marktwaarde 160 miljard, doet weer eens een gooi naar een succesje. Of het gaat lukken is nog de vraag en wat het product waard gaat zijn is helemaal een mysterie, maar iedereen is wederom enthousiast.
Herwaardering
Passen we het MySpace voorbeeld toe op bovenstaande bedrijven blijft er weinig van waarde over. Waarschijnlijk amper genoeg om het personeel van te betalen en de servers van te laten draaien. Zolang ze nog een hype zijn kunnen ze blijven bestaan. Wat gebeurt er als ze MySpace achterna gaan? Google zou niet verder komen dan een krappe 400 miljoen i.p.v. 160 miljard. De TMG zal ontdekken dat Hyves maar 1.2 miljoen waard is en bijna 40 miljoen teveel betaald heeft. Hetzelfde geldt voor Twitter, LinkedIn en Facebook.
World Online
De sociale media vertegenwoordigt een online samenleving, een World Online. De World Online van Nina bleek ook alleen maar lucht te zijn. Als de nieuwe media door de mand valt zullen zij ook een waardevermindering zien van 99.9% net als MySpace.
Toch heb ik weinig medelijden met de beleggers. Speculeren is nu eenmaal gokken.
Na iedere boom komt een bust, en business is booming.
Abonneren op:
Posts (Atom)
