Terug van nooit weggeweest. Wel even van het internet, maar niet weg van mezelf. Ik was juist bij mezelf. En het was noodzaak. Ernst. Bittere nood zelfs. Daarom speciaal voor jullie geduld en zorgen lezers een gedichtje als dank voor de zorgen en geduld. Mijn eigen betermelding:
Rust EN Vrede
Ongerijmde rijmelarij (TE) misschien speciaal
doch vol(DOORGE)slagen normaal
Emoties uiten art-I-culeren is te leren
Jezelf (flauwe)cultiveren relativeren
formules vinden formatteren informeren
ridiculiseren
niet langer distantiëren
dissociëren
binnenstebuiten keren (OP)sluiten (AF)reageren
frustreren
frustratie
zelf
medicatie
metrum serum
maat medicijn
balans kadans
einde pijn
achter de rug
WEL te vlug
TE - rug
RUST - ig
EN compleet
af. Keurig.
4 reacties:
Kortste tbs aller tijden!
Zou je niet beter kunnen wachten op een 'beter melding' van de mensen die er ook daadwerkelijk verstand van hebben?
Daar wacht ik ook op. Rustig. Maar wel ongeduldig omdat ze allemaal tegenstrijdigheden verkondigen. Daar gaat mijn hoofd dan weer mee aan de haal en dat was juist het probleem. Ik wil gewoon duidelijkheid. Verder is het gewoon een gedichtje, een gevoelsuiting. Een moment. Net als nu. Nu ben ik ook rustig. Er zit dus wel een lijn in. Een stabiele. :)
Ben wel reuzebenieuwd welke "anoniem" berichtje gepost heeft. Heeft u de illusie mij te kennen en te kunnen beoordelen op vermogen op basis van een stukje rijm? Gewoon een vraagje. Meer niet.
Een reactie posten