Wekenlang erger ik me al aan de onverschilligheid van burgers als het gaat om de Eurocrisis. Verder dan zeggen dat het goed fout zit in Europa komt men niet. Niet geheel verwijtbaar overigens. De informatievoorziening is zoals altijd incompleet, gebrekkig en af en toe volslagen leugenachtig. Leugens? Jazeker, we zijn nooit fatsoenlijk voorgelicht over de werkelijke kosten die gemoeid gaan met de reddingsoperaties. Ook de risico's voor Nederland worden angstvallig onder de pet gehouden. Wat we wel te horen krijgen is een brij aan termen die toch geen hond snapt en een preek over de absolute noodzaak. We moeten vooral dom blijven denken dat we geen keus hebben en alles goed komt. Flauwekul. Het komt namelijk niet goed. Hieronder volgt in begrijpbare taal waarom.

Wat Jan Kees en Mark niet vertellen is dat het steunfonds geen tijdelijk iets is. Het is geen simpel fruitmandje die je stuurt naar een patiënt. Het steunfonds zal een permanente instantie zijn, gerund door de Europese Centrale Bank (ECB), die de Euro ten koste van alles in stand moet houden. Ten koste van alles, daar gaat het ook op uitdraaien en sneller dan we denken. (met name als Amerika het huishoudboekje niet snel op orde krijgt)

Neem bijvoorbeeld Griekenland. Dit land kan, dankzij haar junkstatus, geen geld meer lenen op de kapitaalmarkt, behalve tegen een torenhoge rente. De hoogte van de rente geeft aan hoe risicovol een lening aan de Grieken is. In dit geval houdt het zelfs in dat het zeker is, wanneer je aan Griekenland geld leent, het nooit meer terug komt. Terecht, want behalve een torenhoge schuld hebben ze ook een negatief inkomen.

Voor Europa is echter het falen van een lidstaat geen optie. Het Europese financiële systeem is zo verweven dat als een land omvalt er onherroepelijk een domino-effect op zal treden. Dit noemen ze in het nieuws liefkozend "besmettingsgevaar". De Grieken moeten overeind gehouden worden, mede zodat andere lidstaten extra tijd hebben om zich te ontdoen van Grieks schuldpapier. Alles om het tij te keren.

Hier mengt de ECB zich in het spel. Europa heeft, dankzij garantstellingen van haar lidstaten, wel een triple-A status en kan goedkoop geld lenen met een honderd procent garantie dat het terugbetaald wordt. Dat geld wordt vervolgens aan Griekenland geleend tegen een zeer lage rente. Het lijkt op zich redelijk slim, maar uiteindelijk worden alleen financiële instellingen er beter van. Die hoeven geen verlies te nemen op foute investeringen in Griekenland.

Bovendien klopt er meer niet aan het steunfonds. De probleemlanden staan namelijk zelf ook garant voor het fonds en toch heeft het een triple-A rating. Hoe kan dat? Wederom een slimmigheidje in de afspraken van de ECB. In principe staan alle landen garant voor een bepaald percentage van het fonds en beloven dit bedrag met 100% te dekken. In theorie is er met een paar probleem-lidstaten al geen sprake meer van 100% dekking. Om hiervoor te compenseren is er in de afspraken vastgelegd dat in een huidig geval de garantstelling van overige lidstaten automatisch naar 120% gaat. Dit houdt in dat Nederland al 20% meer risico loopt dan verteld is. Maar het is nog erger. Om een domino-effect te voorkomen hoeven landen die zelf ook in zwaar weer verkeren niet altijd garant te staan en geld bij te dragen. Deze mogelijkheid tot opt-out en ontlasting van de PIIGS komt extra op de schouders van de paar landen in de Eurozone, waaronder Nederland, waar het nog wel goed gaat.

Kan dat zomaar? Ja, dat kan. De lidstaten hebben er voor getekend ALTIJD garant te zullen staan voor ALLE toekomstige SCHULDEN van de ECB. Alles om de triple-A status van het fonds en de waarde van de Euro te garanderen. Koste wat het kost. Ten koste van alles. Het komt er in feite op neer dat de schulden van de slechte lidstaten worden omgezet in garantstellingen (lees:schuld) van gezonde lidstaten.

Het maakt daarom ook niet uit dat De Jager en Rutte zich een slordige 85 miljard vergissen in de uitleg van het reddingsplan. Het valt immers toch niet uit te leggen. We zijn de pineut. We zijn een pinautomaat en de ECB drukt op de knopjes. De mogelijkheid tot niet deelnemen is er niet meer, en die komt er ook niet meer. Dankzij de ECB en Europa zitten we met zijn allen in hetzelfde zinkende schuitje.

Prettig Weekend!

Voor de eenvoud heb ik even buiten beschouwing gelaten dat de ECB ook effectief waardeloos schuldpapier aan het opkopen is geweest van onze belastingcenten. Waardeloze troep. Vuilnis. Maar eigenlijk doet het er weinig toe. Het grootste probleem staat hierboven. De ECB is de meest waardeloze kutbank op aarde en wij staan er garant voor.